حمایت از کارکنان و شیوههایی که کارفرمایان میتوانند در سختیهای زندگی کنارشان باشند؟
مشاهده وقایع غمانگیز بواسطه تأثیری که روی انسانها دارد مفهوم جدیدی نیست، یافتن این سطح از همدلی، مبارزهای به قدمت تمدن است. درحالیکه تراژدیهای انسانی همواره وجود دارند اما تکنولوژیها باعث سرعت انتقال بالای آن شدهاند مانند زمانی که روسیه به اوکراین حمله کرد، بقیه جهان در عرض چند ساعت متوجه شدند یا با تیراندازی در یک مدرسه ابتدایی در تگزاس، خبر در چند ثانیه پخش شد.
بنابراین چه بخواهیم و چه نخواهیم دائما در معرض این اخبار ناراحتکننده هستیم اما چیزی که باید مراقب آن باشیم این است که این رویدادهای غمانگیز تا چه اندازه بر سلامت روانی کارکنان تاثیرگذارند. تحقیقات نشان میدهند که قرار گرفتن مکرر در معرض اخبار تاسفبار چرخهای از احساسات منفی ایجاد میکند که به فرسودگی شغلی، افسردگی و اضطراب منجر میشود.
منابع انسانی نمیتواند چرخه اخبار را کنترل کند، اما رهبران منابع انسانی به عنوان نگهبانان تجربه کارمندان، موظفند به کاهش تأثیر فجایع کمک کنند و با حمایت از کارکنان بتوانند احساس امنیت بسازند. گاهی با یک گفتگوی ساده میتوان این کار را انجام داد اما چگونگی انجام آن را در این مقاله جاب آفر گردآوردهایم.
1. سوال بپرسید
اگر تیمی دارید که هریک به وظایفی مشغولند، اولین اولویت شما باید تماس با کارمندی باشد که در نزدیکترین فاصله با حادثه قرار دارند. چنانچه برایتان مقدور است، به صورت جداگانه با آنها تماس بگیرید تا بفهمید که به چه چیزی بیشتر نیاز دارند.
اما حتی اگر منابع شما اجازه پاسخگویی به موقع در سطح شخصی را نمیدهد، همچنان باید با افراد منتخب، با مدیران و با همه تیمها ملاقات کنید تا مشخص شود که چگونه کارمندان و عزیزانشان تحت تأثیر قرار میگیرند. حتی کسانی که ارتباط شخصی با این تراژدی ندارند ممکن است احساس اضطراب بیشتری پیدا کنند یا به حمایت عاطفی نیاز داشته باشند.
نزدیکی تنها به معنای فاصله فیزیکی نیست. برای مثال، در نظر بگیرید که چگونه والدین دانشآموزان در همه جا تحت تأثیر اخبار مربوط به تیراندازی در مدرسه دیگری قرار میگیرند، یا اینکه اخبار مربوط به خشونت چه احساسی برای سایرین ایجاد میکند. برای چگونگی و نحوه واکنش شما به رویدادهایی مانند این، باید نزدیکی عاطفی را در نظر بگیرید.
اگر متوجه شدید که کارمندان تمایلی به گفتگو درباره احساساتشانا ندارند، به ارسال نظرسنجی ناشناس یا باز کردن یک جعبه پیشنهادات فکر کنید. ممکن است چیزهایی را بفهمید که کارمندان در آن زمان آماده به اشتراک گذاشتن آنها نبودند، یا اینکه احساس میکردند آنقدر آسیبپذیر هستند که نمیتوانند شخصا با شما به اشتراک بگذارند.
2. برای حمایت از کارکنان منابع را به اشتراک بگذارید
هنگامی که کارمندان از نظر عاطفی دوران سختی را سپری میکنند، ممکن است مسیر همواری برای حرکت به سمت منابع سلامت روان نداشته باشند، حتی اگر این منابع بهراحتی در دسترس باشند. این زمانی است که منابع انسانی میتواند وارد عمل شود و کمک کند، اما حین انجام این کار، حتماً به دنبال راهحلهایی باشید که میتواند تسکین فوری ارائه دهد. به عنوان مثال، منابع انسانی میتواند اطلاعاتی را برای EAP شرکت به کارکنان بدهد که مخصوصاً برای پشتیبانی سریع و کوتاهمدت مجهز است.
علاوه بر این، به دنبال راههایی برای کمک به طور فعال و گسترده باشید. برخی از نمونهها عبارتند از:
- شمارهای که نیروها بتوانند در مواقع اضطراری با آن تماس بگیرند.
- در دسترس بودن فردی که شرایط بیمه را برایشان بررسی کند.
- همکاری با منابعی که میتوانند به سلامت روان کمککننده باشند.
3. زمان زیادی را برای فاصله گرفتن از تراژدی در نظر بگیرید
قرار گرفتن مداوم در معرض تراژدی خستهکننده است. برخی از کارکنانی که با مشکلات عاطفی دستوپنجه نرم میکنند، احتمالا در انجام مسئولیتهای کاری خود دچار چالش میشوند. اجازه دهید که همدلی چاره راهتان باشد و فرصتی فراهم کنید که بتوانند کمی در کارشان وقفه ایجاد کنند.
برای بسیاری خانه همان محل کار است و احساس در دسترس بودن همیشگی، فرسودگی شغلی را سرعت میدهد. مرخصی دادن فعالانه به افراد خود راهی عالی برای ایجاد فضا و کمک به آنها برای بازیابی دیدگاهشان است.
که میتواند شبیه به این باشد:
- کمک هزینه فضای کاری برای راحتتر کردن دفتر خانه
- عضویت در باشگاه یا سایر کمک هزینههای مرتبط با سلامتی
- زمان شروع یا پایان انعطافپذیر به روز کاری
- برنامهریزی انعطافپذیر، به عنوان مثال، گزینههای چهار روزه یا روتین تعطیلی روزهای جمعه
این تغییرات را به صورت موقت در نظر نگیرید و به صورت دائم به راهکارهایی فکر کنید که به تراژدیهای بعدی برنخورید. بنابراین بهترین کار این است که انعطافپذیری و فضای زیادی را در خطمشی دائمی سازمان خود ایجاد کنید.
4. برای حمایت از کارکنان به آنها گوش دهید
در شروع همهگیری کرونا و دورکاری مطلق کسبوکارها، در حین جلسات گاهی صحبتها از بحث اصلی دور میشد. برای همه، تماس انسانی، ارزشمند و گرانبها بود و دوست داشتند که درباره نگرانیهایشان صحبت کنند. فضایی بسازید که آنها بتوانند صراحت را بخشی جداییناپذیر از فرهنگ سازمانی بدانند و مدیران را آموزش دهید که حرفهای کارکنان را بشنوند. در اینجا چند نکته برای شروع کار آورده شده است:
- جلسات را با اعتراف به فاجعه آغاز کنید و ببینید گفتگو به کجا میرسد.
- به سادگی از تیم خود بپرسید که چه احساسی دارند، که نشان میدهد شما آگاه هستید و به آنها اهمیت میدهید.
- زمانی را به تیم خود اختصاص دهید تا آزادانه درباره دشواری کار کردن در میان هرجومرج و عدم اطمینان صحبت کند.
- در مورد اینکه چه نوع حمایتی مفیدتر است از آنها ایده جمع کنید.
به مدیران یادآوری کنید که با شفقت و توجه به این گفتگوها نزدیک شوند و فضایی را برای گفتگو در جهتی سالم و گویا فراهم کنند.
5. اقدام و عمل را ترویج کنید
نقشی که شما به عنوان یک متخصص منابع انسانی در مواقع بحران ایفا میکنید بسیار مهم است. این فرصتی برای اقدام و ارائه پشتیبانی به عنوان یک رهبر در سازمان شما است. در اینجا چند نکته وجود دارد که به شما کمک میکند از کارمندان خود در تلاشهای آنها برای احساس مشارکت بیشتر حمایت کنید:
- درباره سازمانهایی که کمکهای مالی را میپذیرند تحقیق کنید و فهرستی از راههای کمک کارمندان تهیه کنید.
- از کارمندان خود دعوت کنید تا منابع یا ارتباطات خود را به اشتراک بگذارند و یک لیست در حال اجرا از راههای کمک ایجاد کنید.
- خرید اقلام مراقبت شخصی و ارسال آنها را برای کمک کنندگان در نظر بگیرید.
- با کمک مدیریت یک مسابقه ترتیب دهید.
صرف نظر از فاجعه، همیشه افرادی هستند که به کمک نیاز دارند یا به منابعی نیاز دارند تا بتوانند به افراد در بحران کمک کنند. با اهدای زمان یا پول به عنوان یک تیم، کارمندان میتوانند احساس کنند که در حال ایجاد تفاوت هستند. این تغییر از درماندگی به عمل میتواند ابزار قدرتمندی برای کمک به افراد برای مقابله با آشفتگی اطرافشان باشد.
6. قبل از اینکه کارکنان به حمایت نیاز داشته باشند، برنامهای تعیین کنید
در حالی که هیچ پیش بینی وجود ندارد که چه نوع تراژدی دیگری ممکن است رخ دهد، ما با اطمینان میدانیم که اتفاقی خواهد افتاد. در حالی که نمیتوانیم جلوی اتفاقات بد را بگیریم، متخصصان منابع انسانی میتوانند تأثیر رویدادهای غمانگیز بر کارمندان را کاهش دهند و به هدایت تیمهایشان در فرآیند بهبود کمک کنند.
به کارمندان خود گوش دهید، به آنها فضایی برای صحبت و بهبودی بدهید، منابع مورد نیاز را در اختیارشان بگذارید و کمک کنید تا دست به عمل بزندد. این اقدامات ساده برای حمایت از کارکنان در سطح فردی بسیار مفید خواهد بود، که به نوبه خود کمک میکند کل محیط کاری شما انعطافپذیرتر شود.